Anderhalf uur lang voerde deze voorstelling je in hoog tempo langs verschillende choreografieën met een sensueel tintje. Enerzijds is dit stuk een ode aan de zinnelijke aspecten van de sprookjes van Duizend-en-één-nacht en het personage Sheherazade, en anderzijds een kijk op de positie van de vrouw in de hedendaagse maatschappij.
De voorstelling begint met een sfeervol beeld van een Oosters badhuis. Lichtstralen beschijnen het verduisterde en met rook gevulde podium. Een groep vrouwen gehuld in handdoeken creëren mooie zachte vormen met hun armen en bovenlichamen op de subtiele klanken van waterdruppels en natuurgeluiden. Het vredige tafereel wordt bruut verstoord wanneer mannen in zwarte kledij het podium betreden. De zaal vult zich met harde elektronische muziek en de mannen jagen de vrouwen op agressieve wijze weg.
Erotiek en de verhouding tussen man en vrouw zijn steeds terugkerende elementen. De man toont zich overwegend dominant, en de vrouw is sensueel en verleidelijk. Dames in rode jurkjes en op hoge hakken knippen in hun vingers op de muziek van It’s A Man’s Man’s Man’s World en steken uitdagend hun middelvinger op naar het publiek. Op hetzelfde nummer gooien de heren met ontblote bovenlijven hun heupen in de strijd.
De Oosterse invloeden in het decor, de muziek en bovenal de dans hebben een grote aantrekkingskracht. De zwarte contouren van de Oosterse bogen op de achtergrond spreken tot de verbeelding en de warme kleur van het licht creëert een broeierige sfeer. De technische en atletische dansers laten zich leiden door het ritme van de technomuziek met Arabische invloeden. De temperamentvolle groepsdansen zijn energiek en groot. Het hartstochtelijke duet tussen man en vrouw is boeiender. Dit komt vooral door de excentrieke en pikante posities waarin de lifts worden uitgevoerd.
